Bangkok, Chiang Mai en Journey to Freedom

Op zondag 27 november kwamen we aan in Bangkok. Hier zouden we een paar dagen blijven om de stad te verkennen. We hebben heel veel tempels bezocht met Buddha’s in alle soorten en maten, een fietstocht gemaakt door de niet-toeristische straatjes van Bangkok en door het chaotische Chinatown, en we zijn naar het paleis gegaan. Bij het paleis stonden tienduizenden rouwende Thai in een enorme rij om de overleden koning een laatste eerbetoon te geven. Een indrukwekkend gezicht, maar ook in de rest van Bangkok merkte je goed dat Thailand in een periode van rouw zit. Grote zwarte posters met foto’s van de koning hangen op vrijwel ieder gebouw en het grootste deel van de Thai is zwart gekleed.

Op een van de avonden hebben we Khao San Road bezocht. Een straat in Bangkok die onder andere bekend is door zijn streetfood. Veel soorten insecten en slangen liggen hier klaar om opgegeten te worden, hoewel de meeste toeristen (waaronder wij) het hielden bij een veilige Phad Thai voor twee euro. Woensdag 30 november namen we ’s avonds de nachttrein richting Chiang Mai. Deze treinreis duur 14uur en is daarom ideaal om in de nacht af te leggen, dit doen dan ook bijna alle backpackers. Rond acht uur ’s avonds kwam een vrouw onze bedjes uitklappen en maakte ze de coupes klaar voor de nacht. Na een vrij comfortabele rit kwamen we halverwege de ochtend aan in Chiang Mai.

In Chiang Mai hadden we een paar dagen tot dat we zouden beginnen aan ons vrijwilligerswerk. Op een van de dagen hebben we een scooter gehuurd om de omgeving zelf te gaan verkennen. We zijn naar verschillende tempels geweest, hebben op mooie bergweggetjes gereden en hebben tussendoor een stop gemaakt bij een van de leukste cafeetjes van Chiang Mai: het Catmosphere, kattencafe, een klein café met zo’n 15 verschillende katten. Op de andere dagen zijn we onder andere gaan ziplinen en hebben we de Chiang Mai Zoo bezocht. Het ziplinen deden we midden in de jungle wat het ontzettend mooi maakte. Tussen de vele ziplines zaten een aantal lange afdalingen die je over grote afgronden lieten vliegen, een aanrader dus. De Zoo was een wat minder grote aanrader, je betaalde een paar euro voor de entree maar belandde erna dan ook in een oude, vervallen dierentuin. Vrijwel alle dieren zaten in vieze en kleine hokken en auto’s en scooters mochten overal rijden. Eigenlijk was hier het enige leuke het reuzenpanda verblijf.

Op maandag 5 dec was het tijd om te starten aan ons vrijwilligerswerk. In Thailand (en andere delen van Zuidoost Azië) is het uitbuiten en misbruiken van olifanten een enorm groot probleem. Olifanten worden gebruikt voor olifantencircussen, om te bedelen op straat, om mee te helpen in de houthak-industrie, voor het meelopen in verschillende parades en voorstellingen en in de toeristenindustrie. Er worden veel tours aangeboden om op de olifanten te gaan rijden of ze laten olifanten schilderijen verven die de toeristen vervolgens kopen. Echter zijn dit allemaal dingen die een olifant nooit natuurlijk zou doen. Vaak gebeurt dan ook het volgende: een olifanten jong wordt bij zijn moeder weggehaald, en de moeder wordt neergeschoten omdat deze anders de stroper vermoord. Het jong moet vervolgens een fase doorstaan wat de Pajaan wordt genoemd. Hier wordt de jonge olifant vastgebonden en afgebeuld. Net zolang tot ze zijn ziel kunnen breken en hem gehoorzaam kunnen krijgen. Om te voorkomen dat de olifant zelfmoord pleegt door op zijn slurf te gaan staan, wordt ook dit vastgebonden. Na de Pajaan komt de olifant op een van de werkplekken terecht. En zal de olifant net zolang tot hij er bij neervalt moeten werken. Tijdens het werken worden ze ondervoed en mishandeld. In het Elephant Nature Park zijn zo een 70 geredde olifanten die nooit meer hoeven te werken, wat erg goed nieuws is. Helaas zal alleen de aangerichte schade nooit weggaan. Veel olifanten zijn blind omdat hun ogen zijn uitgestoken, of hebben grote rug en heupproblemen. Dit was ontzettend tragisch om te zien. Tegenwoordig zijn er gelukkig meerdere stemmen tegen het gebruiken van olifanten in onder andere het toerisme. Zo zijn veel bedrijven gestopt met het reclame maken voor het olifanten rijden. Helaas zoekt men dan een andere manier om geld te verdienen aan de olifanten. Zo worden de toeristen wijsgemaakt dat ze verantwoord op de olifanten rijden want ze zitten niet meer op de zware stoelen maar gewoon op de nek van de olifant. Echter moeten ze nog net zo hard werken en worden ze net zo slecht behandeld, dus dit schiet ook niet op. Ook is het olifanten wassen erg populair, het idee klinkt goed: niet rijden op de olifanten maar ze een goede oude dag geven door ze te kunnen wassen. Echter willen olifanten zichzelf slechts beperkt wassen en zich de rest van de tijd bedekken met modder om zich te beschermen tegen de zon en insecten. Door ze te vaak te wassen worden ze onnodig blootgesteld aan de zon en insecten wat o.a. infecties kan veroorzaken. Het is dus ook geen goed idee om ze tegen hun zin meerdere keren per dag door toeristen te laten wassen. Daarnaast worden ze altijd slecht gevoed op deze locaties.

Ons vrijwilligerswerk viel onder het Elephant Nature Park en het project heette Journey to Freedom. Wij mochten hier een week aan meewerken, waarbij we in een klein dorpje bij een Karen-bergstam verbleven, ver van de druk bewoonde wereld. Bij Journey to Freedom zijn 6 olifanten die allemaal gered zijn maar gelukkig nog wel in staat zijn om vrij in het regenwoud te kunnen lopen. Echter hebben ze wel 1-op-1 verzorging en begeleiding nodig van hun Mahout. In deze week hebben we veel tijd doorgebracht met de olifanten. Één olifant is niet in staat meer zelf normaal te eten, de dierenarts zegt dat dit door het afbeulen komt. Hij kan het eten niet met zijn slurf oppakken en zijn tong werkt niet meer om het door te slikken. Voor deze olifant maakten we dan zelf voedzaam eten, wat we hem erna voerde. Voor de andere olifanten sneden we een voedzaam soort gras als extraatje. Een van de hoogtepunten voor deze week was het nieuw geboren olifantje, we kregen de kans om een twee dagen oud olifantje te mogen zien, super bijzonder! Verder waren we overdag druk met het werken op de koffieplantage, het verplaatsen van zand voor het verblijf van de gehandicapte olifant en kregen we de kans om veel tijd te besteden met de kinderen uit het dorp. We leerden ze Engels en speelden veel spellen met ze. Het was ontzettend mooi om te zien hoeveel invloed dit project heeft op de lokale bewoners en op de olifanten. Op zaterdag kregen we als gebaar van dankbaarheid een blessing ceremony van de dorpsoudste/chief, wat erg bijzonder was om mee te maken. De laatste twee dagen verbleven we in het Elephant Nature Park zelf, en kregen we de kans om de olifanten hier te ontmoeten. Naast olifanten zijn er ook zo een 500 honden en 200 katten, dus aan dieren niet te kortJ. Aan het einde van de week keken we als groep terug op een ontzettend mooie en geslaagde week en was het tijd om terug te keren naar Chiang Mai. Omdat we na zo een intensieve week een hechte groep waren geworden hebben we de volgende avonden weer met elkaar afgesproken om verder na te praten, en het nachtleven van Chiang Mai verder te ontdekken.

Dinsdag 13 december hebben de bus genomen van Chiang Mai naar een klein bergdorpje Pai, waar we nu zijn. Hier blijven we de komende dagen om hier de omgeving te gaan ontdekken.

In de eerste weken van Thailand hebben we dus alweer ontzettend veel beleefd, op naar de feestdagen in Thailand! Tot snel!